d͡ʒon @jon@mastodon.eus

Nire interneteko edukiak «kalitatea, ez kopurua» (quality over quantity) printzipioa jarraitzen du. Arrakasta beste gauza bat da.

Inolazko irizpiderik gabe, nire aburuz hedabideen batazbesteko kalitatea: irratia > prentsa > telebista.

Nico Williamsen adierazpenek atsekabetzen banaute ere, ez nago horrelakoekin bat ere harrituta. Euskaragintzaren eta/edo bere faltaren sintoma dira: futbolari bakoitzeko hamaika langile daude horrela, baita sektore publikoan ere.

Deutschlandfunk-en ‘Kalenderblatt’ programari esker ikasi dut “Lunch atop a skyscraper” («Hamaiketakoa etxeorratz gainean») argazki ospetsua gaur duela 90 urte atera zela, 1932ko irailaren 20an.

https://eu.wikipedia.org/wiki/Lunch_atop_a_Skyscraper

Atezaina etorri zaigu bulegora berogailuari ura kentzera...

Irailaren 19an 12°C baditugu ez dakit zer nolako negua pairatuko dugun Europan zehar.

Bizikletaz bidea gurutzatzen ari nintzela auto batek azeleratu eta gainera gidariak klaxona jo. Zantar alaena.

Alemaniarrek, salbuespenak salbuespen, maite duten zerbait garagardoa eta saltxitxak dira, besteak beste:. https://www.bbc.com/news/magazine-29380144

Britainiarren hamar dolu-egunek harritzen bazaituztete, pentsa Bavarian 200 urte baino gehiago daramatzatela Luis I.aren ezkontza ospatzen, 1810etik. Oktoberfest, alegia.

Atzo iluntzean, erosketa urri batzuen ostean, tranbiara igo eta mormoi gazte bat kalaka ematen hasi zitzaidan. «La Iglesia de Jesucristo de los Santos de los Últimos Días»-eko [sic] intsignia zeraman.

Ea niretzat Jainkoa zer den itaundu zidan. Errespetu osoz ihardetsi nion, espainolez, bost axola zaidala bere existentzia: ez baitu (niretzat, bederen) ia ezer aldatzen. Apateista naizela, alegia: https://eu.wikipedia.org/wiki/Apateismo

Bukatu zaizkit (udako) oporrak... beno, oraindik beste 17 egun dauzkat hartzeke 😎

Ez dut garbizalekerian erori nahi, baina euskaraz «matxirulo», «antitaurino» eta tankerako kalko... hegozentrikoak erabiltzea ez al da kaltegarria? Edo, beharbada, diglosiaren beste sintoma bat?

Dut, Lisabö eta Pi LT entzuten ari(ko) naiz gaur, euskal musikako talde mitikoetako batzuk.

Honen harira, nago pentsatzen ea zein musika talde/bakarlari sartuko zenituzketen euskal musika kanon batean.

Bilduma hazten ari da...

Drop Nineteens - Delaware (1992): https://tube.mha.fi/watch?v=f5LThVDYUoM

Shoegaze-a Bostonetik gaueko txandarentzat.

Beharbada argitaratu den zuzeneko diskarik onena: フィッシュマンズ - 98.12.28 男達の別れ (Fishmans - 98.12.28 Otokotachi no wakare)

https://tube.mha.fi/watch?v=5yTtx8ide_A

Jan Jelinek - ‘loop-finding-jazz-records’ diska osoa: https://tube.mha.fi/watch?v=6hIgBEXuQD8

Elektronika zaleontzat, batik bat.

Bart ‘Maus’-en bigarren zatia irentsi nuen. Zer esan... Oso gutxitan irudikatu da Holokaustoa lehen pertsonan, eta Art Spiegelmanek lan zoragarria egin zuen bere aitaren bizipenak kontatzen.

Guztiz gomendagarria.

Monolith-i esker, paywall eta bestelakoak saihestearren: https://github.com/Y2Z/monolith

William Gibsonek 1993an Wired aldizkarirako idatzi zuen artikulu polemiko hura artxibatu dut, egunen batean euskaratzeko asmoarekin: https://en.wikipedia.org/wiki/Disneyland_with_the_Death_Penalty