Bide batez, ezagutu behar zenuten nire Fiat Puntu hura. Stefano deitzen genion, Stefano il Perdigone Bianco. Behin Eibartik Bartzelonara joan nintzen eta bide erdian fusible bat hautsi zen (igandea zen gainera) eta intermitenteak ez zebiltzan. Imaginatu ze guatxi Bartzelonara sartzea keinukari gabe. Ai, ze oroitzapen onak.
Akatsa! Latza. Ez zen Fiat Punto. Fiat UNO zen. Hau bezala baina txuria. Horregatik zen il perdigone bianco.