@giorgiograppa@mastodont.cat atzo bertan hasi nuen, lehen inpresioa besterik ez da, baina itxura ederra dauka! Interesatzen zait, batez ere, aurkitzen ari naizen gogoeta askoren azpian dagoen ironia eta istorioaren giroa. Irekitzen dudan bakoitzean, neure burua irudikatzen dut, monokulo batekin eta xistera beltz batekin.
Liburua 1813koa dela kontuan hartuta, harritu egiten nau arauak hausteko joerak (Lizzy, Bennet jauna...). Lizzyren bilakaera ikusi nahi dut (ni ere aurreiritziak dituen gizona naizelako).